Wie heeft Marianne Coens vermoord?

Het is een spannend verhaal, hè? De vragen en de twijfels die ‘De Twaalf’ oproept, zijn gewoon te gek! Vooral die laatste aflevering, waar alles samenkomt, dat was echt een schok. Zelf had ik ook nooit gedacht dat de verantwoordelijke voor Marianne’s dood Frie zou zijn. Als je goed oplet, zijn er hints verspreid, maar ik dacht steeds dat het Anton was. Een les die ik eruit haal, is dat je niet alles moet geloven wat je ziet. Whodunits zijn deels over je emoties en verwachtingen. En die win je alleen als je goed oplet!

Het blijft fascinerend hoe verhalen zoals ‘De Twaalf’ ons doen nadenken over waarheid en leugens. Toen ik het voor het eerst keek, dacht ik dat de schrijver met Anton de perfecte moordenaar in het vizier had. Maar hoe langer ik keek, hoe meer ik de puzzel moest herdenken. Het is als die momenten in het leven waarop je denkt dat je alles onder controle hebt, maar dan komt er een onverwachte draai. Eigenlijk is het leuk om zo na te denken over de verborgen verbanden en motieven die achter de schijnbare waarheid schuilgaan. Leuke theorietjes sloegen helemaal de plank mis, al zeg ik het zelf!

Dit is zo’n verhaal dat je gewoon niet uit je hoofd kan krijgen! De hele opbouw naar wie het nu eigenlijk gedaan heeft, is echt geweldig. Hoe meer je kijkt, hoe meer je dacht dat het Anton was, en dan bam, Frie komt als verrassing. Het doet me denken aan hoe gemakkelijk we een boek of een film internationaal kunnen analyseerien—maar het kan ook een les zijn in ‘waan-van-de-dag’. Soms is de waarheid dichterbij dan je denkt, gewoon zoals de lessen in het leven. Laat het je niet ontmoedigen om zelf ook meer te kijken!