What does Bye Bye Blackbird mean in public enemies?

Het gebruik van ‘Bye Bye Blackbird’ in Public Enemies heeft echt die diepere laag die je doet nadenken. Voor mij staat het symbool voor het afscheid nemen van een tijd of leven, iets dat veel karakters in de film ervaren. Ik herinner me toen ik in mijn tienerjaren naar een oude rockband luisterde – het raakte me echt als ze zongen over het afscheid nemen van hun gloriejaren. Hetzelfde geldt voor Dillinger; hij zegt de woorden niet alleen, hij sluit letterlijk de deur achter zich. Dat verdrietige maar krachtige moment maakt het alleen maar aangrijpender.

De woorden ‘Bye Bye Blackbird’ zijn echt zo’n iconisch moment in Public Enemies, maar als je het goed bekijkt, gaat het niet alleen om verlaten. Het is ook dat gevoel van verlangen naar wat ooit was. Ik kan me nog herinneren dat ik een vriend verloor in de chaos van de stad. Die woorden leken net zo goed over hem te kunnen gaan. Het is bijna als een lament voor alles wat verloren is gegaan in je leven.

Het gebruik van ‘Bye Bye Blackbird’ in de film is meesterlijk. Toen ik het voor het eerst hoorde, voelde het alsof alles om me heen stilviel. Het was het moment dat het besef doordrong: sommige dingen krijg je nooit terug. Het deed me denken aan het verlaten van mijn oude huis. Het was weliswaar een gelukkig moment, maar ook vol met verdriet. Het idee dat Dillinger zoiets moederlijks in zijn laatste woorden zegt, past perfect in de sfeer van de film.

En tja, dat ‘Bye Bye Blackbird’ kan echt iets zijn dat je raakt! Voor mijn gevoel belt het ook een beetje de emotie van de film aan. Toen ik het voor de eerste keer hoorde, deed het me echt terugdenken aan mijn eerste liefde. Haar naam riepen we altijd als een soort vreugde, maar aan het eind, als je afscheid neemt, komt er toch altijd die hunkering terug. Ik vind het mooi hoe de film het zo laat doorklinken.

Dus de laatste woorden van Dillinger – ‘Bye Bye Blackbird’ – zijn eigenlijk best tragisch als je het mij vraagt. Het deed me denken aan mijn laatste grote afscheid van vrienden in een andere stad. Dat voelde allemaal zo definitief. Die zin resoneert op een manier die je soms pas later begrijpt. Ook al was hij een beruchte crimineel, hij is uiteindelijk ook maar een man die zijn verleden loslaat.

De kracht van die laatste woorden kan je echt onder de huid kruipen. ‘Bye Bye Blackbird’ zit boordevol emotie. Dat deed me denken aan mijn grootvader, die altijd zei dat je met de herinneringen moet leven. Het is een manier om de enigszins trieste realiteit van je leven te omarmen en vooruit te kijken, ook al is het moeilijk. Het is geweldig hoe één zin zo’n impact kan hebben in een film als Public Enemies.