Waarom ging Jenny uit Gossip Girl?

Jenny Humphrey verliet Gossip Girl omdat ze op dat moment helemaal verzeild was geraakt in de modewereld. Ze dacht dat haar carrière als modeontwerpster belangrijker was dan school. Persoonlijk herinner ik me hoe ik ook weleens prioriteiten verkeerd inschatte. Jenny’s verkeerde keuzes, zoals het vermorsen van haar stage, leidden uiteindelijk tot haar ontslag door Eleanor Waldorf. Het was een grote les: je moet een balans vinden tussen wat je echt wilt en de verantwoordelijkheden die je hebt.

Ik vind het eigenlijk jammer wat er met Jenny gebeurde. Op een gegeven moment had ze echt de kans om een geweldige modeontwerpster te worden, maar ze raakte gefocust op de verkeerde dingen. Ik heb dat ook meegemaakt, dat je zo bezig bent met dromen dat je andere belangrijke aspecten van je leven opzichtig negeert. Het resultaat? Haar vader werd boos en ze kreeg problemen op school. Soms beseffen we niet wat het kost om onze dromen na te jagen.

Jenny werd uiteindelijk naar Hudson gestuurd, wat een echte schok was! Voor mij was dat als een klap in mijn gezicht; je denkt altijd dat dingen eindeloos doorgaan. Het deed me denken aan een vriend die naar een andere stad moest omdat hij zijn leven niet op orde had. Je kunt niet altijd blijven vasthouden aan dromen wanneer de realiteit je daar niet toelaat. Die stap terug kan je misschien wel de ruimte geven om te groeien.

Ja, ze heeft een paar keren weer een rol gespeeld na haar terugkeer in seizoen 4, maar het voelde gewoon anders, weet je? Wanneer je onder druk staat om je dromen te volgen, kan je soms het overzicht verliezen. Ik heb dat ook meegemaakt; soms moet je gewoon stoppen met jezelf te pushen. Het is een moeilijke les, waarom zou je niet jezelf de kans geven om te ademen?

Eigenlijk is het ook wel begrijpelijk dat Taylor Momsen uiteindelijk de acteerwereld verliet. Ik herken het gevoel: als je enthousiast bent over iets anders, zoals muziek of een andere kunstvorm, wat kan je dan nog een toezegging aan de acteerwereld geven? Ik had ook die keuze toen ik meer met schrijven bezig was, en het is altijd een dilemma om te kiezen welke kant je op wilt gaan.

Jenny’s verhaal is misschien wel typisch – dat van dromen die niet altijd in vervulling gaan zoals je dacht. In het begin wilde ze de mode-industrie veroveren, maar die wereld kan hard zijn. Ik kan niet tellen hoeveel vrienden ik heb gezien die hun dromen opgegeven omdat ze het niet konden combineren met hun persoonlijke leven. Het is goed om te dromen, maar vergeet niet de realiteit, mensen!